Powoływanie konsultanta wojewódzkiego w skład komisji kwalifikacyjnej dla specjalizacji dofinansowanej przez Ministra Zdrowia

W związku z powoływaniem komisji kwalifikacyjnej dla specjalizacji dofinansowywanej ze środków publicznych przez Ministra Zdrowia, Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych wyjaśnia, iż zgodnie z § 3 ust. 6 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2016 r. w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych (Dz. U. poz. 1761), w przypadku gdy specjalizacja jest dofinansowana ze środków publicznych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, na podstawie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, w skład komisji kwalifikacyjnej wchodzi także właściwy konsultant wojewódzki do spraw pielęgniarstwa lub położnictwa.

Wskazany powyżej przepis wprowadza obligatoryjny (obowiązkowy) udział konsultanta wojewódzkiego w składzie komisji kwalifikacyjnej dla specjalizacji i nie przewiduje procedury odstępstwa od tej zasady. Wskazany przepis posługuje się sformułowaniem „właściwy konsultant”, co należałoby odnosić do jego właściwości miejscowej. Kluczowym w zakresie wykładni ww. przepisu jest odniesienie się do przepisów ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2015 r. poz. 126, z późn. zm.). Stosownie do brzmienia art. 6 ust. 3 ww. ustawy, konsultant wojewódzki wykonuje zadania, określone w art. 9 i 10 (przy czym ust. 10 zawiera otwarty katalog zadań) na obszarze województwa. Wskazana ustawa zatem ogranicza zakres działalności konsultanta wojewódzkiego do obszaru województwa, chyba że sprawa dotyczy konsultanta powołanego – wspólnego dla obszaru kilku województw (§ 6 ust. 2 i 3 ww. ustawy). Istotne jest to, że przepis § 5 ust. 7 rozporządzenia w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych używa określenia „właściwy konsultant”, w związku z czym odsyła do właściwości miejscowej, czyli ustalonej z uwzględnieniem art. 6 ust. 3 ustawy o konsultantach w ochronie zdrowia. Należy zwrócić uwagę, że nie zawsze przepisy prawa ograniczają aktywność konsultantów do danego województwa. W szczególności przepis art. 67i ust. 7 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta nie używa określenia „właściwy”, tj. nie odnosi się do właściwości miejscowej konsultanta wojewódzkiego, co w kontekście ww. przepisu umożliwia np. sporządzanie opinii dla wojewódzkich komisji ds. orzekania o zdarzeniach medycznych przez konsultantów wojewódzkich spoza właściwości miejscowej konsultanta.

W przypadku jednakże składu komisji kwalifikacyjnej dla specjalizacji dofinansowanej ze środków publicznych, przepisy odsyłają do pojęcia właściwości miejscowej i wymagają, ażeby w skład takiej komisji kwalifikacyjnej wchodził konsultant do spraw pielęgniarstwa lub położnictwa, z obszaru województwa, w którym taka komisja jest powoływana.